Mobbing andre stader

Anna og Eli – tinga sin økonomiske verdi

by Systre mot mobbing

Eg forsøker å skape forståelse i samfunnet for  forskjellig økonomisk ståsted. Derfor lager eg historier om Anna og Eli.

Håpar folk får sett ting frå eit anna perspektiv med desse historiane.

Tingas økonomiske verdi

Anna føler at ei bukse til 100 kr er billigt.

For Eli sin økonomi er 100 kr for ei bukse alt for mykje.

Anna meiner at 50 kr for ei t-skjorte er alt for billigt medan 50 kr for t-skjorter er det høgste Eli kan gi.

 

Anna selger heimalaga gåver, men for Eli sin økonomi er 300 for mykje for eit par hansker. Anna liker ikkje når folk ikkje ser verdien i det hu har laga. Eli ser verdien i det Anna har laga, men kan kan ikkje bruke 3 hundrelapper på EIT par hansker.

 

For Anna er 50 kr lommerusk. For Eli er 50 kr halvparten av ein heil hundrelapp, men bruker allikevel 50 kr på heimelaga hansker ein annan stad og dei andre resterande 50kr på andre heimelaga smågåver.

Dette er 100 kr Eli kunne brukt på litt mat til et par dager og husholdningsvarer, men valgte å bruke for å støtte nokon med det litla hu kan.

 

Som sagt Eli ser verdien i tinga folk lager, men frå eit heilt anna økonomisk ståstad.

 

 

 

 

Mange set forsatt heilt åleine. .

by Systre mot mobbing

Det er bra at det er opna for sosiale samenkomster slik at vener kan møtast ute igjen, men er det nokon som har tenkt på dei som ikkje har vener?

Einsemd kan ramma alle

Mange mennesker kan bli einsame, mange kan leva i einsemd lenge. Nokon har psykiske eller fysisk utfordringer, andre har ingen slike utfordringer og er friske på alle måter. Du kan leva i mange år var populær og mange venner, nokon år seinare set du der heilt åleine uten nokon år ringa når du treng det.

Einsemd kan ikkje planleggast.

                                «Folk kan ringa og bestilla bord, men dei som ikkje nokon å ringa til?»

Mange er einsame då det helst er opna for bordbestilling for vener/ familie.

Då reglene er så strenge at ein mange stader ikkje har lov å gå bort til nabobordet å snakke, er det ikkje mykje for dei som er heilt åleine å gå ut på, ikkje for dei som går ut for å treffa nye folk. (Frammande kan fint dela bord dersom ein vasker hendene, held avstand og sitter ved større bord)

 Saknar tiltak

Kva tiltak har blitt gjort for å hjelpa desse? Eg har ikkje sett dei har opplyst om noko slik. Folk kan ringa og bestilla bord, men dei som ikkje nokon å ringa til? Har noko satt igang tiltak der frammande kan møtast ute? eller møtast andre andre stader gjer noko ilag under smittevernstiltak? kanskje bli nok kjent til å ringa eller var på skype i saman..

Nokon er også fysisk eller psykisk sjuke eller har spesielle behov og sosiale samvær er svært viktig del av kvardagen. Mange sliter pga. desse strenge tiltaka og mange får ikkje den hjelpa eller dei sosiale samværa dei treng for ha det greit i kvardagen.

Dei har klart å få folk på jobb og skule, dei har opna restauranter og puber, ja konserter til og med. Kvifor gjeres det så lite for dei som treng mest hjelp?  Mange som er heilt åleina i livet kjem seg ikkje alltid ut på konsert og anna i desse dager.

Mange sitter forsatt heilt åleina.

For få stopper mobbing på gata..

by Systre mot mobbing

i for eit par dager sidan las eg sak i tv 2 nyheitene sine nettsider, som gjor meg fyrst veldig veldig leie meg, men også litt glad på eit vis. Treningsbloggar Lars Zachariassen snakker om at han nyleg konfrontrerte noko som dreiv på med grov baksnakking og mobbing av andre på treningssenteret.

Eg er glad for at Zachariassen tek dette opp på bloggen sin og han er ein som tørr å konfrontera slik frekk baksnakking og grov mobbing. Noko me dessverre har for lite av er slike mennesker som faktisk tørr å stå opp for andre.

Les saka her : https://www.tv2.no/nyheter/10066772/

Blogginnlegget til Zachariassen Kan du lesa her:  http://www.larszachariassen.no/2018/09/04/3435/

 

 

Viktig å ta opp

Alt for mange der ute har akkurat slik holdningar Lars Zachariassen snakker om, og akkurat det slike treng å veta er at folk har øyrer og høyrer kva dei seier!
Dei bør få veta at dei ikkje åleina når dei snakker slik.

For å væra heilt ærleg skulle eg ynskja at eg var like tøff sjølv. Det har hendt eit par gånger livet mitt at eg har stoppa mobbing ute i gata. Ein episode fant stad utanfor skulen. Eg var på veg inn til skulen og var redd for at dei starta på igjen itte eg var gått, men følte det var viktig å visa at dei ikkje var åleina her. Eg tenkte selvfølgeligt mange gånger at eg kunne gjort meir, men eg var berre eit born.

I voksen alder har eg tenkt at eg var jo eldre en dei, at eg kunne tatt  mobbeofferet med inn i klassen sin eller tatt dei med meg til rektor. Det var innom tanken min, men rektoren på Bryne skule der eg gjekk den gången var lite sammarbeidsvillig elles når det gjaldt mobbing og når det galdt mobbing avviste ho alt.

På sosiale medier er eg ikkje redd, der seier eg meininga mi om det så er at eg får mange i mot meg, tenker eg ofte at dei ikkje treng å sitta åleina å tru dei kan slenga dritt om andre. Det kan var tøft å sei i frå til umodne vaksne som har ein «hogge» instilling, men det er nok derfor mange lar var om det er på facebook eller på gata.

Eg vonar at folk i framtida kan verta flinkare til å gi beskjed når nokon gjer noko som er alvorleg galt, for ein dag kan det vara du som treng hjelp.

Vonar at dette kan væra ei oppfordring til folk der ute: Var med og ta ansvar!

Veldig skuffa over folks haldninger

Det eg verte svært lei meg for er at det faktisk finnes folk både snakker og tenker stygt om andre dei berre ser gå på dei same plassane som dei sjølve. Både ute og på sosiale medier ser eg grove påstander og drittslenging.
Kor kjem slike holdninger frå?

Når eg er ute på ting sjølv kjem eg ikkje på å tenka frekke ting om folk. Eg tenker «flotte sko, så fin på håret, så kult han danser», og ikkje «gjer hu det ikkje litt feil, så lat, så fæle klær» osv og eg både håpar og trur at folk flest ikkje tenkar slik.
om eg er ute å går tur kjem eg ærleg talt ikkje på å tenka at nokon er late fordi går seint eller tar snarvegar. Det er slikt eg ikkje legg merke til eingång . .
veit folk som tenker slik kor langt vedkomande har gått eller hardt dei har trent før dei traff på han?

 

kvifor tenker mange så negativt kun av å sjå nokon ein gång eller to ?

Kvifor trekker folk i dagens samfunn så raskt så negative beslutningar om folk dei eigentleg ikkje veit noko om?

 

 

Elin, Stopp Mobbing!

Stopp mobbingå, berre gjer det!!

by Systre mot mobbing

Det versta eg visste når eg blei mobba når eg lita var når vaksne mennesker berre gjekk forbi utan å bry seg om det som skjedde..

Eller det verka kanskje slik,  for dei brydde seg vel..  inni seg?

Verre enn mobbing

For når du er lita og vert mobba er det utruleg smertefullt, men å vaksne mennesker berre går forbi er dette verre,  endå verre og då er du nesten med på mobbinga.

Eg hugsar endå alle dei gångene eg blei såå ufatteleg lurt, alle dei gångene eg tenkte » å jess, nå kjem dei til å få det! » , men nei med næsen i sky, vandrer i mod by..   For den kjensla når du fyrst blir overlykkelig og letta til brått bli så skuffa er som ein kniv som skjærer sakte gjennom magen. Slik var det kvar gång, ein kunne sjå at dei fekk det med seg,  ein kunne sjå det litt usikre og litt forvridde ansiktsuttrykket. Like sant så sist gång så ser dei brått opp i lufta eller ned i bakken når dei går forbi eller helst tar ein snarveg om dei kan det. Det verste er dei som bit på eller skal eg sei later som dei bit på at berre for at mobberen sluttar av der og då så er det visst greit. Det iallefall det dei innbiller seg sjølve for å liksom sleppe å gripa inn,  for ingen vaksne mennesker er vel så » dumme » at dei innerst inne ikkje forstår at dette ikkje er tull eller lek ? Så har du mobberen sitt råttne smil når han ser at du trudde at den forbigående skulle gripa inn,  men allikevel ikkje gjore det.

Det evige spørsmålet

Så sitt eg her då og ennå undrer på på kvifor vaksne berre går forbi?  Kva som får ei person som kanskje er gift,  har born kanskje voksne born, vert igjennom krangler og gleder. Kva er det som gjer at dei som kanskje gått igjennom livet på godt og vondt ikkje klarer å stoppe et barn frå å oppleva ein smertefull ting som er med på å gi dei eit arr for livet?

Dei to verste eksempla eg har er frå skulegarden ingen av handler om meg, men om to episodar eg var vitne til begge handler om gjengmobbing mot eit offer kvar det er snakk om grusom utestengjing, ondsinna ord, vald og kasting av offerets eiendeler. Mobbing med så stor M at det ikkje er mogleg å ikkje få det med seg. Begge gångene kjem det voksne ansatt på skulen til staden bak gymsalen der det skjedde. Eg forstår ikkje kvifor læreren som er plikta til å gripe inn berre kan stå med open munn å sjå dette og så gå igjen !? Eller kva med Kjell vaktmeisteren? Kva får han til å ha samvittighet til å løfta hovudet ,plystra og ikkje bry seg meir?  Og selvfølgeleg når eg fortel det til andre lærarar eller rektor bryr heller ikkje dei seg eller så vil dei ikkje tru meg.. KVIFOR!?

Bry deg meir,  grip inn!

Ja, for det er no ein gång slik at mange voksne kviar seg for å gripa inn, dei får ein vond kjensle som liksom stopper dei, men er ikkje den kjensla av å ikkje gripa inn verre?  Om eg tenker på meg sjølv som born så greip eg alltid inn sjølv om eg hadde dårleg sjølvtillit og var blitt sjenert etter åravis med mobbing, eg klarte rett og slett ikkje gå forbi. Og derfor vil eg at fleire vaksne skal ta seg sjølv ei stripa og gripa inn ! Kom igjen då, du er eit stort sterkt menneske det klarer du! Du klarer vel å sei » hei du, stopp det der! » Om du ikkje tør eller orker så skal du veta at du kan bety ein forskjell i livet til ein person som kanskje nettopp derfor orker å forsatt leve livet sitt.

 

Når voksne mennesker går saman mot barn

by Systre mot mobbing

Les denne etterpå: Mobbing og trakassering etter skuletid? Kva så?

Eg blir både sint skuffet og irritert når eg las i jærbladet her i veka om den 15 år gamla guten som ikkje får vara med på tur med klassen til Polen av andre elevar sine foreldre som står bak den avgjeringa ikkje berre at det skjer, men også måten det skjer på. Denne guten har altså vore med på 2 års planleggjing og pengeinnsamling til denne turen og guten og foreldrene hans får ikkje veta noko før no, kort tid før turen skal skje ..

At «voksne» mennesker kan «rotte seg » sammen på denne måten og berre bestemme at denne guten (som det står i Jærbladet) ikkje vil klare å følge opplegget som var lagt til turen fordi han ikkje følger vanleg skulegang når foreldrene som kjenner guten sin seier han kunne det og at det hadde gått greit med følge frå støttekontakt. Dette blir å spenna ein som ligger nede.. og knusa hjarta til ein ung tenåring

Føleseslaust og råttent

Dei som har teke denne avgjera burde sjems spør du meg, har dei kjensler? forstår dei ikkje at denne guten har gleda seg til denne turen? kva om det var dei som plutseleg fekk beskjed om at deira born ikkje fekk vara med ?? Det er lov å bruka hovudet !! og kva med Ordfører Ane Mari Braut Nese Klepp sin ordførar, Trond roy pedersen skulesjefen, rektoren Marit Sørensen ved klepp ungdomskule har alle svart for angåanda saka ( ifølge Jærbladet ) at dei ikkje kan gjer noko med dette eller meina noko om det sia det er ein sak utanfor skulen ..

Eg har skreve om mobbing utafor skulen før og kvar feil eg meinar det er at dei i blant anna stillingange til dei overnevnte ikkje kan gjera noko med saker som det så lenge det er elevar eller i dette tilfelle foreldre til elevar frå same skule som utfører mobbinga og utestengjinga av medelev. Trur dei at det er greit bare for at dei ikkje er plikta å gjer noko?

Nei, i mine auge er dette kun ein slakk unnskyldning for å sleppa ansvar både i denne saka og i alle andre saker kvar mobbing skjer utenom skulen, mi meining også at om dei ikkje vil gjer noko slike saker er dei ikkje kompetente til å sitte i denne stillinga. Det burde dei ha hjarta til..

Nye reglar må på plass

Når elevar blir mobba av medelvar på fritida, til og frå skulen burde det vore av for eksempel lærarar si interesse å årdne opp? og om born blir mobba av elevar på ein anna skule burde lærarane på kvar skule snakka samen og samarbeide om å få slutt på dette . Dette er jo òg med på at borna gruer seg til å gå på skulen og når «ingen» kan gjer noko blir dette store problemet oversett of feid under teppet For noko må gjerast på dette området me kan ikkje berre oversjå slike ting lenger!

for når dei skulder på at dei ikkje kan gjer noko, kven med makt kan då i desse tilfellene gjer noko?

Det motiverar ikkje elaver med stort fråvær og komma tilbake på skulen når dei skal bli utestengt frå kjekke aktivitetar, det har eg erfart sjølv eg hadde stort fråvær grunna grusom mobbing då eg kom på skulen prøvde lærarane å stenga meg ute frå forskjellige ting i skulen med den unnskyldning at eg hadde stort fråvær HALLO !! dette er å stenge dei elevane ute ennå meir, ekskludera dei som ei slags «straff» for at dei ikkje har komme på skulen. Då blir dei jo ennå meir utafor..

Det burde det var ulovleg og stenga nokon utanfor i klassen enten i eller etter skuletid så sant det ikkje er nokon som er frekke og øydelegger for andre så klart slik som ved selskap då har skulen ein alle eller ingen-regel sjølv om dette også er på fritida og foregår i private heimar, foreldre får skjenn om dei ikkje følger dei reglane.

Les også denne: Mobbing og trakassering etter skuletid? kva så?